بررسی تحلیلی پیاده راه سازی در کلان شهرهای کشور با تأکید بر مطالبات شهروندان نمونه موردی: پیاده راههای سجاد مشهد

در شهرسازی معاصر، حرکت پیاده ها و نیاز ها و حقوق طبیعی انسانی او، کمتر توجه برنامه ریزان و طراحان شهری را برانگیخته و راههای پیاده بخشی مستقل از فضاهای شهری نبوده بلکه تابعی از حرکت سواره به حساب آمده است.اما یکی از بارزترین اقدامات ارزشمندی که طی سالیان اخیر برای ارتقای کیفیت حرکت پیاده صورت گرفته، احداث پیاده راهها در تعدادی از کلان شهرهای کشور بوده است.باید توجه کرد صرف احداث مسیر ویژه پیاده، موفقیت و کارایی آنرا در شهر تضمین نمی کند، همچنین احداث ویژه پیاده در یک شهر نمی تواند به منزله الگوی اجرایی در شهرهای دیگر به شمار رود تفاوتهای اقلیمی،فرهنگی و ویژگیهای متفاوت شهرسازی در هر منطقه رویکرد خاصی را نسبت به مسئله پیاده راه سازی طلب میکند.در این میان بررسی نگرش و دیدگاههای شهروندان و مطالبات آنها از فضاهای پیاده تا حدی راه گشای مدیریت و برنامه ریزی شهری و شهرسازان(طراحان شهری، معماران و ...) برای پاسخ مناسب به آنها است.این مقاله که بر اساس روش توصیفی – تحلیلی ( با تأکید بر مطالعات پیمایشی و تحلیل ثانویه اطلاعات) تدوین شده قصد دارد با شناختی عمیق از وضع موجود پیاده راههای محدوده بلوار سجاد مشهد و با توجه به نگرش و خواست هروندان در صدد ایجاد یک تحول بنیادی و کارکردی در پیاده راههای موجود محدوده بلوار سجاد به منظور دستیابی به اهدافی چون زیباسازی فضاهای شهری، ایجاد و شادابی در پیاده راهها مشارکت شهروندان در بهبود کیفیت محیط شهری، کاهش مشکلات ترافیکی محدوده، ایجاد فضاهای خاطره انگیز و ... برآید. نتایج مطالعه نشان میدهد: 1. عملکرد پیاده راههای محدوده، در شرایط کنونی صرفا در حد یک راه عبوری و گذر تنزل کرده و هیچ نشانه ای از سایر کارکردهای پیاده راهها مشاهده نمی شود. 2. عمده ترین استفاده کنندگان کنونی از پیاده راههای محدوده جوانان هستند و سایر گروههای سنی استفاده چندانی ار آن نمیکنند. 3. مهمترین مشکل و چالس پیاده راههای محدوده در مرتبه نخست فقدان امنیت اجتماعی مناسب(فضای ناامن به ویژه برای زنان دختران و خانواده ها) است 4. اکثریت شهروندان محدوده(بویژه مجاوران و سکنه)برای بهبود عملکرد و کارکرد پیاده راهها تمایل به مشارکت و همکاری با شهرداری و سایر سازمان های مرتبط دارند(پتانسیل ارزشمند مشارکت شهروندی).